Жинақтың қорытындысы қалай тұжырымдалған? Көрнекті және оның адамгершілігі

Адамдар «әңгіме» сөзімен не байланыстырады? Крыловтың фамилиясы, бәлкім, қалқып кетуі мүмкін, ескі көзілдірікке арналған маймыл туралы еске түсіреді, ол үшін еске жақсы, ол Есопты атайды. Алайда, мысалдың жанры әлдеқайда қызықты және әлдеқайда егде. Сондықтан, біздің ойымызша, адамдар мысалда тұжырымның қалай қалыптасқанын сұрайды. Өз кезегімізде біз бұл сұраққа жауап беруге тырысамыз.

Неге маған мысал қажет?

Ұзақ уақыт бойы балалар (және кейбір ересектер де) түсініктеме беруді талап етеді: неге түк жарылқаудан қорықпау керек, неге үңгірдегі бұталардағы шұңқырды тыңдау керек, неге ересектерді және мыңдаған «неге» және «неге» тыңдау керек? Адамдарға сенімді, қарапайым және түсінікті мысалдар қажет. Бірақ бұл жағдайда моральдық жағдайдан аулақ жүрген дұрыс, сондықтан жалпы белгілер тек жеккөрушілікке әкеледі. Неліктен? Өйткені, ешкім ештеңені ұнатпайды, өйткені ол әрдайым қорлауды және айыптауды жақсы көреді. Бірақ бала тіпті сенетініне нақты қорытынды жасайтын жалған әңгіме де жақсы болады.

Ал оның мысалдарымен ересек адам сенімсіз, ата-ана баланың көзінде «тыйым салынатын белгі», бірақ әлем өте үлкен әрі қызықты.

Бала тыйым салынған жағдайда ата-ана қамқорлығы бар екенін әлі білмейді, ол: «Егер олар зиян тигізсе, не істеу керек?», - деп ойлайды. Ал өздерінің нашарлылығына деген сенімнің кейбірі, менің ойымша, ештеңе болмайды.

Қымбатты оқырмандар, алаңдатпа, бұл ақпарат мәтелде тұжырымның қалай тұжырымдалғаны туралы сұраққа жауап беруге тікелей байланысы бар. Және біз бұдан әрі қарай ақылдасудамыз

Неліктен әңгіме тәрбиелеу құралы ретінде соншалықты жақсы?

Тарих немесе оның туыстары (аңыз немесе ертегілер) үш қоянның тасбақасын өлтіреді.

1. Қалыптасуды болдырмайды.
2. Тарихтың қызықты тарихы.
3. Балаға моральдық алғашқы сабақтар береді.

Кейде әңгіменің басында, автордың рахатына және ақыл-ойына баса назар аудару үшін моральдық нәрсе орналастырылған. Ұсынылған мән-мағынасы белгілі болған кезде, баяндаушының міндеті сюжеттің жаңалығымен және слогдың сұлулығынан тұрады.

Енді сіз мысалда тұжырымның қалай тұжырымдалғаны туралы сұраққа оңай жауап бере аласыз. Ол мораль түрінде ұсынылады, ол әдетте оңай және нәзік емес, ал аңыздардың моральдық сабақтары өмір бойы есте қалады.

Дегенмен, орыс тіліндегі оқырманында «көрнекті» сөзі міндетті түрде поэтикалық формамен байланысты.

Эзоп пен Фаедр

Бастапқыда мораль туралы әңгіме проза болды. Эзоп пен Фаедрон ( ежелгі танымал фантастиктер ) өте үйренерлік аяғы бар кішігірім әңгімелер жасады. Олардың тыңдаушылары мен көрермендері туралы ойлауға тіпті уақыты жетпеді: «Жинақ туралы қорытынды қалай тұжырымдалады?». Соңғы сөзді тыңдаған сәтте, олардың жұмысының моральдық мәні олар үшін айқын болды.

Эзоп пен Фаедраның шығармалары соншалықты жаңа және соншалықты замандастарының туындылары болды, олардың шығармалары коллекцияларда жиналып, бір-біріне омыртқаның бойында орналасқан. Бірақ уақыт өткен сайын, әңгімелер мен сызықтар өзгерген жоқ, ал жаңалық жаңа идеяларға тек жаңа пішінмен ғана берілуі мүмкін еді, тек мысал моральды таң қалдыра алмады.

Жан Лафонтин

Ақын Жан Лафонтин француз тіліне өлеңдер түрінде аударған. Ескі түсті идеялар, жаңа түстермен ойнап, архаикалық аңыздар Париждің, содан кейін орыс интеллигенциясының арасында сәнді болды. Ресейлік фигуралар: А.С. Сумароков, В.К.Тридаковский - алдымен Лафонтаиннің әңгімелерін аударып, содан кейін өздерінің жазуын бастады. Әрине, сол сәттің үлгісіне еліктеп, оны кішкене рифмалық жұмыстар түрінде жасады.

И.А. Крылов

Ресейдегі осы жанрдың жоғарғы бөлігі І Крыловтың шығармалары болып саналады. Ақындық әңгімелерде артықшылығы бар: әңгіме ретінде, әдетте, тек бір ғана ойды жүзеге асырады, және оның барлық кейіпкерлері дұрыс немесе дұрыс емес мінез-құлықтың үлгісін көрсету үшін шақырылады, содан кейін рифмадағы жеңіл және нәзік, сәл мұқият жұмыс және белгілі бір ырғақ оны ең жақсы етеді.

Крыловтың әңгімелерінің қорытындысы оның ежелгі предшестіктерінің моральдық жағынан мүлдем өзгеше емес еді. Иван Андриевич бұл оқиғаны орыс реалияларына бейімдеп, отандық оқырманға немесе тыңдаушыларға түсінікті етіп қойды, сол сияқты Л.Н. Толстой.

Дегенмен, көптеген адамдар проза қабылдауды оңай деп санайды, себебі рифм жасау үшін қолданылатын әртүрлі әдістер әңгімелердің оқиғаларын түсінуді қиындатады және баяндың шекараларын бұзады. Мүмкін бұл болса да, бірақ ахуал ахуалды сақтап қалады. Ол дереу автордың сипаттайтын қандай да бір нәзік немесе ізгі қасиеттерін анықтап, қысқа, қысқа және толық жұмыс жасайды.

Біздің мақаламыз оқырманға түсініксіз түсінік қана қоймай, қарапайым мәселе болды деп үміттенеміз, себебі мысалдағы қорытынды жасалды, сонымен қатар отандық және шетелдік шеберлердің осы жанрының классикалық шығармаларын қайта оқуға шақырды.